Systemisch werk:

We werken met materialen als o.a. vloerankers, poppetjes, stenen. Hiermee is het mogelijk je gezin van herkomst neer te zetten en te ontdekken welke verliezen meedoen in jouw verliesverhaal.
Bij systemisch werk gaan we uit van drie pijlers. Ordening, plek en de balans tussen geven en ontvangen.

Ook bekijken we het grote geheel. Hoe we omgaan met verlies heeft ook te maken met ons gezin van herkomst en wat daar aan verliezen en strategieeen zijn geweest. We staan als het ware op de schouders van onze grootouders.

Hechting:

De manier waarop we gehecht zijn aan onze ouders bij onze geboorte geeft een gereedschapskist mee voor het leven. Ook voor hoe we omgaan met verlies. Hechting is de onderste steen van ons verliesverhaal. Door daar aandacht aan te besteden kunnen we ontdekken hoe ons lijf al signalen oppikt van wel- of niet toevertrouwen. Ook de mate waarin je leert vertrouwen op jezelf wordt in de hechting bepaald. De hechting is je gereedschapskist waarmee je hebt leren omgaan met verliessituaties. 

Van overleven naar leven:

Middels vloerankers en tijdens onze sessies ontdekken we hoe we zijn gesplitst. Als we grote verliezen meemaken, splitst onze ziel zich op in een gezond deel, overlevingsdeel en een trauma deel. 
Het gaat om het versterken van het gezonde deel, vriendschap sluiten met het overlevingsdeel en het insluiten/ aankijken van het traumadeel. 

Polyvagaaltheorie:

Veiligheid is een voorwaarde voor heling. Of we ons veilig voelen is een lichamelijke ervaring waarbij ons zenuwstelsel ons de weg wijst. Door hier bewust van te worden en bewust in te bewegen, kunnen we werken aan (co)regulatie. Dit is essentieel bij het aankijken van verlies. We brengen ons zenuwstelsel in kaart en leren hoe we kunnen ankeren in veiligheid.