Globaal zijn er twee aanknopingspunten:
1: In de eerste plaats komt het voor dat je bij het denken aan de overledene alleen nog maar kan denken aan de laatste afschuwelijke momenten van het stervensproces. Elke referentie naar het verlies activeert nare intrusies, hetgeen leidt tot stagnaties in de verwerking in het algemeen en tot vermijdingsgedrag in het bijzonder. EMDR is een zeer krachtige methode om los te komen van dergelijke intrusieve herinneringsbeelden.
2: In de tweede plaats is een belangrijke oorzaak van stagnatie van de rouwverwerking het bestaan van zelfverwijt. Wanneer zelfverwijt interfereert met de verwerking, biedt EMDR goede mogelijkheden. De behandeling is vanzelfsprekend niet gericht op het op zichzelf passende verdriet, maar op de disfunctionele betekenisverlening die verwerking in de weg staat. 

(Bron: Handboek EMDR Ad de Jong en Erik ten Broeke)